چهرداد

نام چهرداد
در روزگار ساسانی، موبدان متن های مقدس دین زرتشتی را جمع آوری و در مجموعه ای 21 جلدی به نام
” اوستا” تدوین کردند. هر جلد یک “نَسک” خوانده می شد. از این 21 نَسک، تنها یکی که ” وَندیداد” نام دارد و در شرح شریعت و مسائل مربوط به پاکی است، به تمامی به ما رسید.
بقیه متون، در گذر زمان از میان رفتند و امروزه تنها اندکی (همچون گاهان، یَسنا و یَشتها و چند بخش کوچک دیگر) به یادگار، در دستان ما است.
اما آن نسک که در شرح آفرینش، رویدادهای اساطیری و تاریخ جهان بود “چهرداد نسک” Čihrdād (به معنای آفرینش نژادها) خوانده می شد.

ارزش های چهرداد
زمانیکه فرزانگان ایران باستان، نسک چهرداد را نگاشتند، هدفشان ضبط رویدادهای گذشته برای آگاهی آیندگان بود. ما هم در چهرداد تلاش داریم تا با گام نهادن در همان راه، پلی باشیم میان گذشته و آینده؛
برای آگاهی رسانی از آنچه بود، آنچه هست و آنچه می تواند در آینده باشد.
نگرش چهرداد، تاریخی و فرهنگی است.
نگرش چهرداد، آفرینش و خلق دوباره فرصت برای اندیشیدن و درک بهتر جهان پیرامون است.
نگرش چهرداد، بی قضاوتی در روایت سرگذشتیِ مینوی و گیتیانه، تا قلمرو واقعی علم است.
چهرداد میخواهد بداند پیشینیان ما که بودند و چه کردند و آنچه از خود، به یادگار گذاشتند، در تاریخ جهان امروز چگونه به کار می آید؟
چهرداد میخواهد بداند محدوده ای که در آن میتوان از فرهنگ ایرانی سخن به میان آورد، چگونه باید مطالعه شود و تلاش می کند تا این منشورهای فکری را با ارجاع به سنت تاریخ نگاری، به زبان ساده بازگو کند.